உதட்டோரப் சிரிப்பழகு

நம் உடல்கள் பிரிந்திருக்கும் வேளையிலே

உன் உதட்டோரச் சிரிப்பினழகை தேடுகிறேன்

உன் அழகைக் கண்டு

தன் அழகை எண்ணி வெட்கி

மேகக் கூட்டங்களில் இடையே ஒளிந்திருக்கும்

நிலவில் இல்லையடி உன்னுதட்டோர சிரிப்பழகு

என் கோபத்திற்கு பயந்து

பல கோடி ஒளியாண்டு தள்ளி

நின்று உன்னைப் பார்த்து கண்ணடிக்கும்

நடசத்திரங்களில் இல்லையடி உன்னுதட்டோர சிரிப்பழகு

காலையில் உன்னைக் காண

தினமும் கிழக்கில் உதிக்கும் சூரியன்

மாலையில் மறையும் நேரம் பூக்கும்

அந்திமந்தாரையில் இல்லையடி உன்னுதட்டோர சிரிப்பழகு

மேகத்தில் பயணம் செய்து

மழையாகி உன்னைத் தொட முயற்சி

செய்ய சூரியனின் கோபப் பார்வையிலுண்டான

வானவிலில் இல்லையடி உன்னுதட்டோர சிரிப்பழகு

உன் கழுத்தில் வந்தடைய

புற்றில் தவமிருக்கும் முனிவர் போல்

சிப்பிக்குள் சென்று தவமிருந்து உருமாறும்

முத்தில் இல்லையடி உன்னுதட்டோர சிரிப்பழகு

உன் கூந்தல் அடையவே

காலையில் பூத்து மாலையில் உன்னை

அடையாதாதால் வாடி விடும் எந்தப்

பூவிலும் இல்லையடி உன்னுதட்டோர சிரிப்பழகு

இப்படி விண்ணிலும் மண்ணிலும் ஆழ்கடலிலும்

தேடிய உன் உதட்டொர சிரிப்பழகை

உன் உதட்டொர சிரிப்பின் அருகில்

உள்ள கன்னக் குழியில் மறந்து போகிறேனடி!!!